Jak aktywność fizyczna wpływa na naukę języka obcego?
Prawdą niepodważalną jest to, że ruch, a konkretniej rzecz ujmując sport, pozytywnie wpływa na nasze ciało. Podnoszenie ciężarów w studio fitnessu przyczyni się bezsprzecznie do przyrostu mięśni, ale czy wiadomo, jaki wpływ ma aktywność fizyczna na nasz mózg?
Ruch ma wiele zalet, jeśli chodzi o funkcjonowanie całego organizmu. Najważniejszymi z nich są dla nas:
- Lepsza zdolność koncentracji
- Obniżenie poziomu hormonów stresu
- Przyrost komórek nerwowych i komórek mózgowych
Ruch wzmaga koncentrację!
Aktywne dzieci częściej wykazują się lepszą koncentracją. Dowodem na to są obszary w mózgu, które koordynują ruchem. Znajdują się dokładnie tam, gdzie znajduje się tzw. pamięć robocza, która odpowiada za opracowywanie zadań, na których się koncentrujemy.
Poprzez odpowiednią dawkę ruchu obszary te stają się lepiej ukrwione i w efekcie tego lepiej dotlenione.
Stres to wróg nauki
W stresie nasze ciało produkuje hormony stresu. Nasze geny niestety nie dostosowały się do nowej stosunkowo bezpiecznej epoki, dlatego funkcją hormonów stresu jest uwalnianie rezerw energii naszego ciała w ramach przygotowania do ucieczki lub walki z dzikim zwierzęciem.
Przy dłuższym stresie wydzielane są tzw.
glikokortykoidy. Działają jak trucizna dla układu nerwowego i oddziałują negatywnie na wydajność mózgu. Tym samym uniemożliwione jest tworzenie się nowych komórek mózgowych. Dobra wiadomość jest jednak taka, że przez aktywność fizyczną, np. przez regularny ruch nasze ciało redukuje hormon stresu i umożliwia przez to mózgowi tworzenie się nowych komórek nerwowych i mózgowych.
Różni naukowcy, m.in. również John Ratey udowodnili, że poprzez ruch produkowana jest w naszym organizmie proteina o nazwie Brain-Derived-Neurotrophic-Factor (w skrócie BDNF). Właśnie BDNF stymuluje przyrost komórek nerwowych i synaps, zabezpieczając jednocześnie żywotność istniejących komórek mózgowych. Przy okazji hamowana jest produkcja protein, zapobiegających demencji!
Więcej ruchu utrzymuje mózg w formie!
Pomyślimy w tym kontekście o nauce języków! Z pozoru wydaje się nam, że sport i ruch oraz nauka języka wcale nie są ze sobą ściśle powiązane. W szkole dzieci muszą siedzieć możliwie spokojnie w swoich ławkach. Jeśli jednak przyjrzymy się wynikom badań neurobiologicznych z ostatnich lat, to możemy stwierdzić, że aktywność fizyczna wspomaga proces nauki (języka) i ma wyraźny wpływ na osoby w młodym i starszym wieku!
Ludzki mózg posiada niesamowitą zdolność dostosowywania się ciągle do nowych warunków. Jest organem elastycznym i plastycznym ludzkiego organizmu, formowany jest przez jego używanie, jak każdy inny mięsień. Wszelkie doświadczenia życiowe odciskają na nim piętno i sprawiają, że każdy jeden, jest jedyny w swoim rodzaju! Neurobiolodzy mówią przy tym o neuroplastyczności, a badania na gryzoniach pokazują, że wysiłek fizyczny prowadzi do wzrostu komórek nerwowych w obszarze mózgu i do tworzenia się nowych synaps. Ilość komórek nerwowych oraz ich połączenia z innymi neuronami umożliwiają mnóstwo reakcji i wspomagają rozwój inteligencji. Podobne zależności można zaobserwować u człowieka. Aktywność fizyczna jest jedną z najważniejszych stymulacji względem mózgu, ponieważ poprzez ruch dziecka i matki pobudzane jest tworzenie się, rozwój i łączenie ze sobą komórek nerwowych (por. Eliot 2002). We wczesnym dzieciństwie łączenie i tworzenie komórek nerwowych odbywa się wyjątkowo szybko, jednak zdolność naszego mózgu do dostosowywania się do stawianych przed nim wymagań pozostaje z nami na wiele lat, aż do późnej starości.
Ludzki mózg posiada niesamowitą zdolność dostosowywania się ciągle do nowych warunków. Jest organem elastycznym i plastycznym ludzkiego organizmu, formowany jest przez jego używanie, jak każdy inny mięsień. Wszelkie doświadczenia życiowe odciskają na nim piętno i sprawiają, że każdy jeden, jest jedyny w swoim rodzaju! Neurobiolodzy mówią przy tym o neuroplastyczności, a badania na gryzoniach pokazują, że wysiłek fizyczny prowadzi do wzrostu komórek nerwowych w obszarze mózgu i do tworzenia się nowych synaps. Ilość komórek nerwowych oraz ich połączenia z innymi neuronami umożliwiają mnóstwo reakcji i wspomagają rozwój inteligencji. Podobne zależności można zaobserwować u człowieka. Aktywność fizyczna jest jedną z najważniejszych stymulacji względem mózgu, ponieważ poprzez ruch dziecka i matki pobudzane jest tworzenie się, rozwój i łączenie ze sobą komórek nerwowych (por. Eliot 2002). We wczesnym dzieciństwie łączenie i tworzenie komórek nerwowych odbywa się wyjątkowo szybko, jednak zdolność naszego mózgu do dostosowywania się do stawianych przed nim wymagań pozostaje z nami na wiele lat, aż do późnej starości.
Tak więc spokojnie możemy odpuścić sobie stwierdzenie: "jestem za stary/stara na naukę nowego języka"!🙂
Niestety nie mogę znaleźć informacji, jaki rodzaj ruchu i jaka częstotliwość bicia serca jest idealna dla neurogenezy (tworzenia się nowych komórek nerwowych). Zasadniczo uważam, że nie należy z niczym przesadzać, więc i sport traktować bardziej jako przyjemność niż jako główny element funkcjonowania.
Ruch i nauka języka w praktyce!
Po krótkiej teorii przechodzimy naturalnie do tego, w jaki sposób aktywność fizyczna wpływa na naszą osobistą przygodę z językami i co należy uwzględnić, żeby wspierać dodatkowo rozwój językowy naszego dziecka. W tej kwestii chciałabym się przyjrzeć głównie "nauce słówek" (znacie ze szkoły, prawda??? :D)
Naśladujmy słowa gestami!
„Właśnie ruch jest wyjątkowo ważny w nauce języka, Im więcej zmysłów jest zaangażowanych, tym więcej połączeń wytworzy się w mózgu i o tyle lepiej można będzie odwołać się do konkretnych informacji“ twierdzi Dr. Manuela Macedonia
z Uniwersytetu w Linz. Zaleca ona naśladowanie każdego słowa poprzez gesty, w żargonie naukowym brzmi to następująco: „Zdolność zapamiętywania jest znacznie większa, jeśli w procesie nauczania uwzględnimy naukę proceduralną.“
Tak więc serdecznie polecam wszelkie aktywności, które mogą wspomagać naukę języka: kozłowanie piłką i wymienianie czasowników, skakanie na skakance i mówienie krótkich wierszyków, gra w gumę z obcojęzycznymi wyliczankami, wymyślać możemy tysiące aktywności, które rozruszają mózgi młodych ludzi, wszystko jest lepsze od siedzenia w ławce...
Wpisy o podobnej tematyce:
Wyskokowa nauka języka w zabawie podwórkowej - TU.
Bibliografia:
1.Gage, F. G., Henriette van Praag: Neurogenesis in adult brain - TU.
2. John Ratey: The revolutionary new science of exercise and the brain - TU.
3. Walk, L.: Bewegung formt das Gehirn - TU.
4. Ratey, J. (2009): Superfaktor Bewegung. Freiburg
5. Spitzer, M. (2002): Lernen. Gehirnforschung und die Schule des Lebens. Heidelberg
6. Eliot, L. (2002): Was geht da drinnen vor? Die Gehirnentwicklung in den ersten fünf Lebensjahren. Berlin
Jeżeli uważasz, że ten wpis przyda Ci się, kliknij „Lubię to” na moim profilu na FB: https://www.facebook.com/jezykidzieciom/ lub udostępnij go swoim znajomym.
Tak więc serdecznie polecam wszelkie aktywności, które mogą wspomagać naukę języka: kozłowanie piłką i wymienianie czasowników, skakanie na skakance i mówienie krótkich wierszyków, gra w gumę z obcojęzycznymi wyliczankami, wymyślać możemy tysiące aktywności, które rozruszają mózgi młodych ludzi, wszystko jest lepsze od siedzenia w ławce...
Wpisy o podobnej tematyce:
Wyskokowa nauka języka w zabawie podwórkowej - TU.
Bibliografia:
1.Gage, F. G., Henriette van Praag: Neurogenesis in adult brain - TU.
2. John Ratey: The revolutionary new science of exercise and the brain - TU.
3. Walk, L.: Bewegung formt das Gehirn - TU.
4. Ratey, J. (2009): Superfaktor Bewegung. Freiburg
5. Spitzer, M. (2002): Lernen. Gehirnforschung und die Schule des Lebens. Heidelberg
6. Eliot, L. (2002): Was geht da drinnen vor? Die Gehirnentwicklung in den ersten fünf Lebensjahren. Berlin
Jeżeli uważasz, że ten wpis przyda Ci się, kliknij „Lubię to” na moim profilu na FB: https://www.facebook.com/jezykidzieciom/ lub udostępnij go swoim znajomym.
Dziękuję!
Komentarze
Prześlij komentarz