Wielojęzyczność dla malucha czyli iloma językami władasz, tylekroć jesteś człowiekiem!

 „Wie viele Sprachen du sprichst, sooft mal bist du Mensch“ (JW Goethe) czyli iloma językami władasz, tylekroć jesteś człowiekiem! (J.W. Goethe)

Ten cytat przyświeca mi od czasu czwartej klasy szkoły podstawowej. Wisiał wymalowany na drewnianej desce tuż nad brudną od kredy tablicą w sali językowej. Właściwie był jedynym elementem, świadczącym o tym, że to faktycznie sala językowa. Może to i dobrze - może dzięki temu nieprzebodźcowani uczniowie skupiali się na nauce ;). Wtedy właśnie rozpoczęła się moja przygoda z językami obcymi. Przypadła na dość ciekawe czasy, w których gwałtownie (jak na polskie szkolnictwo przystało) odeszliśmy od nauczania języka rosyjskiego i przeszliśmy do angielskiego i niemieckiego. W związku z tym, że brakowało w owym czasie nauczycieli tych języków, niemieckiego i angielskiego niejednokrotnie w małych miejscowościach zaczynał uczyć ten, kto choć trochę język znał. Ja akurat miałam ogromne szczęście, nie trafiłam na nikogo, kto legitymował się znajomością niemieckiego, poświadczoną kontaktem z rodziną, która wyjechała do Niemiec, a trafiła mi się nauczycielka z Ukrainy. Jej językiem ojczystym był rosyjski, uczyła nas niemieckiego z rosyjskim akcentem, a w związku z tym, że język polski znała w dość ograniczonym zakresie, tłumaczyła nam niektóre zagadnienia po angielsku lub po rosyjsku! Można wielojęzycznie? Można! Lekcja nazywała się oczywiście "językiem niemieckim", ale cała mieszanka językowa, z którą wówczas obcowaliśmy, dawała niesamowity obraz świata i człowieka, który znając kilka języków, komunikował z dziećmi mówiącymi wyłącznie po polsku. Każda lekcja była nową przygodą, podręcznik był tylko odskocznią do tego, co pani Antonina powiedziała nam jeszcze po angielsku i rosyjsku. Nie pamiętam, żeby mi to przeszkadzało - wręcz przeciwnie, z zapartym tchem czekałam na tę jedną (!!!) godzinę multijęzykowości w tygodniu. W tym samym czasie dowiadywałam się, że mewa to Möwe, czyli dla Anglików seagull i wszystko było opatrzone cudnym komentarzem: но знаете, это такая морская птичка! По русски это чайка! I dzieciaki odpowiadały z wypiekami na policzkach: nie czajka, tylko mewa!!! Nie wiem, czy  można podciągnąć takie nauczanie pod jakąkolwiek metodę. Prawdopodobnie byliśmy świadkami czegoś zupełnie niekonwencjonalnego i gdyby można było taki językowy misz-masz wcisnąć w ramki metodyczne, zdefiniować i zaplanować, straciłby cały urok naturalności, zupełnie jak większość podręczników do nauki języków obcych. Te ciekawe lekcje wydały iskrę, która zaprowadziła mnie na studia lingwistyczne i zafascynowały zawodem tłumacza, który wykonuję od 11 lat.

Tak więc rozwiewając wątpliwości wielu rodziców, czy się oby dziecku języki nie pomieszają, odpowiadając jednocześnie na pytanie: od kiedy zacząć drugi/trzeci etc. język obcy, odpowiadam: nic się nie pomiesza, można zacząć od zaraz! Może nie brzmi to zbyt naukowo i nie jest poparte bogatym spisem bibliograficznym, za to żywym przykładem człowieka, który całym sercem kocha dzieci i języki obce.

Zaczynamy od budowy fundamentu leksykalnego równolegle w kilku językach (powyższy przykład mewy). Dla najmłodszych najciekawszym materiałem będą piosenki, których tekst (tematycznie podobny) można znaleźć w najpopularniejszych językach, np. "Incy wincy spider" lub "Are you sleeping brother John". Ucząc dzieci języków obcych, otwieramy przed nimi świat. A im więcej języków poznają, tym łatwiej będą uczyć się kolejnych.

1. ANGIELSKI:  Itsy Bitsy Spider Song

2.  NIEMIECKI Eine kleine Spinne

3. ROSYJSKI: Инси Винси Паучок

4. HISZPAŃSKI: La Araña Pequeñita

 5. CHIŃSKI: Incy Wincy 蜘蛛

i jeszcze wersja z tekstem, która mi osobiście bardziej odpowiada (nadążam ;)

Jeżeli uważasz, że ten wpis przyda Ci się, kliknij „Lubię to” na moim profilu na FB: https://www.facebook.com/jezykidzieciom/ lub udostępnij go swoim znajomym. Dziękuję!